Filmtheater Rialto

Om de groei van het aantal bezoekers op te kunnen vangen en om een kwalitatief betere huisvesting te maken, besloot Rialto tot een uitbreiding en verbouwing van het bestaande Art Deco pand uit 1921.

Het huidige café ligt diep in het gebouw zonder directe relatie met de Ceintuurbaan.
Om een uitbreiding van het café mogelijk te maken is een entresolverdieping toegevoegd in de bestaande donkere dubbelhoge hal. Op deze wijze werd het café vergroot. De relatie met de straat werd bovendien versterkt door het maken van een erker die licht tot diep in het pand laat doordringen. Deze erker is in maatvoering afgestemd op de reeds aanwezige gevelopeningen om de symmetrie van de bestaande Art-déco gevel te respecteren. De erker is zodanig ontworpen dat deze zich voegt in het straatbeeld van de Ceintuurbaan waar verschillende erkers en luifels toegepast zijn.

Omdat het café zich nu op twee verdiepingen bevindt is een interne relatie tussen de twee delen tot stand gebracht middels een vide boven de bar. Deze vide is mogelijk gemaakt door de bestaande tribunevloer van de bovenzaal sterk in dikte terug te brengen. Op deze manier krijgt het café een plafond wat de helling van de zaal volgt en zodoende de functie van het gebouw benadrukt.

Om de toegankelijkheid voor rolstoelgebruikers mogelijk te maken is een lift toegepast die alle niveau’s ontsluit. De kantooropbouw, terugliggend geplaatst vanwege het bijzondere karakter van de gevel, maakte het mogelijk om kantoorruimte elders in de buurt op te heffen zodat alle voorzieningen op één adres georganiseerd konden worden.

Het voorfront van de bar is opgebouwd uit polyester panelen waar aan de achterzijde de tekst ‘Rialto filmcafé’ is ingefreesd. De panelen worden van achteren verlicht en dan wordt de tekst leesbaar. De kleurstelling, materialisering en verlichting is zorgvuldig afgestemd op de functie en de uitstraling van het filmtheater.